Zwarte nacht, door sterren verlicht
Fonkelend geven ze ons een bericht,
van lichtjaren geleden,
ver in het verleden.

Het weer was ijzig koud
Overal sneeuw en brandend hout.
Mensen schuilden
Dieren huilden!

Verkleumd en stil zocht Maria en Jozef
een droog plaatsje om te slapen
Niets vonden ze,
alleen een stal voor de schapen.

Ze zouden overnachten,
maar het kindje kon niet wachten.
Hij werd geboren in het holst van de nacht
Hij was diegene die ons liefde bracht.

Jaar na jaar, eeuw na eeuw
werd het geboorteverhaal verteld.
Ons hart klopt daarom versneld,
van de innige liefde van een
moeder voor haar kind,
die zij boven alles bemind

Wij eren deze heuglijke dag nog altijd,
al hebben we wel nu en dan spijt,
dat wij maar éénmaal in het jaar aan Hem denken.
Hij begrijpt het en zal zeker vergiffenis
schenken.

Laat het feest van vreugde en licht,
niet aan jou voorbij gaan.
In de koude van de nacht,
tussen sneeuw en ijs vertel het verder,
laat het mooie verhaal bestaan!

Claire Vanfleteren