in een hoek, ineengedoken stil
ogen achter haar haar gestoken
een sjaal die haar mond bedekt
lacht ze, straalt meer dan ze wil
misschien, in alle rust, sereen
geeft ze zonder het te weten
maar zoals zij is er maar één
en bovendien haar woorden
zacht, maar oprecht gemeend
draagt ze warmte, vertrouwen
leent haar schouders, armen
alsof ze zelf niet ook bestaat
en al lijkt het voor haar anders
ze is zelf het meeste waard(voor Suus)
Marousia: | Maandag, december 14, 2009 21:55 |
Heel erg mooi geschreven. Prachtig. Liefs van Marousia | |
Looortje: | Maandag, december 14, 2009 18:06 |
heel lief! | |
Marina van Vledder: | Zondag, december 13, 2009 19:29 |
zo waar! | |
Ylaide: | Zondag, december 13, 2009 11:55 |
Heel erg mooi. Het doet me denken aan Momo, een boek van Michael Ende. Lief vooral.:) Xx |
|
Amon: | Zondag, december 13, 2009 00:29 |
en terecht! alleen dat eindhoven hm... | |
- Suus -: | Zondag, december 13, 2009 00:05 |
nog steeds stil van.. Raakt wel echt.. lief, dank je! | |
Oorlam: | Zaterdag, december 12, 2009 23:41 |
Mooi portret! | |
flores: | Zaterdag, december 12, 2009 23:06 |
Mooi! -Proost op suus-:) |
|
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 december 2009 | ||
Thema's: |