Met water vol vuur
met water vol vuur
ik breek
stukjes ijs
bouw als vorst
met water vol vuur
mijn doorzichtig paleis
wind vlaagt met
sneeuw hoge muren
rondt torens
als pegels met
noordooster gesels
bij licht
van de maan
vriest mijn paleis
naar kou van de
sterren wachtend op jou
jij bent de vrouw
die het hart van de
vorst zal ontdooien
jij bloeit als lente
met bloemen mijn bruid
wil melker
14/12/2009
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, december 14, 2009 20:50 |
| Oh tjonge tjonge wat weer een geweldig mooi gedicht! Liefs,dicky |
|
| esteban.: | Maandag, december 14, 2009 12:07 |
| Gelukkig kunnen we ons verwarmen aan het vuurwater Wil... knap gedicht, liefs esteban |
|
| Big Lady: | Maandag, december 14, 2009 10:51 |
| wauw weer zo super mooi verwoord Knuffels |
|
| isolina: | Maandag, december 14, 2009 09:34 |
| heel mooi, Wil, ook de afbeelding erbij, knuffff maria | |
| Stormtrooper: | Maandag, december 14, 2009 09:22 |
| zo dat zal een hete meid zijn. mooi gedaan wil bibber bibber kou kou stuur haar maar ff langs bij har ;) |
|
| 88: | Maandag, december 14, 2009 08:34 |
| prachtig! groetje 88 |
|
| hiljaa: | Maandag, december 14, 2009 08:09 |
| bloemend in koude op glas als chrystal weer een mooi schrijven van je knufleifs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2009 | ||
| Thema's: | ||