Finale Gedichten
Deelnemer 7:
Slot-stuk
dus ga ik door in de wakkerloosheid van dromen
zie wolken oplossen en weer komen in hun wit
open sprekend als een gezicht, lijkbleek in nood
en ik draai mijn ogen dicht wanneer de hemel gaat
in rood gelopen waar het eerlijk zijn gelogen is
ik mis het donkerblauw met al haar sterren
waaraan ik nooit zou kunnen wennen, ze huilen
vallen soms, maar nooit tot hier, tot aan de grond
er is nog hoop in uitgemolken dagenranden, want
ze stranden ergens wanneer ze plots verdwijnen
ik ga verder in de wakkerloosheid van dromen
vergeet het als de maan verkleurt in een morgen
draai mijn hand en zwaai deze nacht voor-bijna
want naar het schijnt blijft elk ritme gebroken
en wat geen begin had, heeft ook nooit een
Deelnemer 4:
Het zwaard aan een paardenhaar
Geen van de dagen verwacht te eindigen
in de totale duisternis van de nacht.
Zelfs niet op winteravonden
die vallen, zich eindeloos voortslepen,
tenslotte neerleggen naast de mijmeringen
van voorbijgegane uren.
Opeenhopingen van twijfels bewegen stuurloos
nieuwe dromen naar één land verder.
Van steppe naar steden
waar elke dageraad een nieuw leven baart
en de nacht het evengoed weer beëindigt,
naar dorpen waar eenvoud het leven waardig draagt,
koestert en schommelend in slaap sust
tot een zachte dood.
Zo leeg als de nacht lijkt, zo vervuld
is de duisternis van kansen en mogelijkheden
welken willekeurig een weg zoeken naar een open geest
zonder reservering of enige vorm van affectie,
de ochtend omarmen als ware hij de laatste.
Nachten zijn vreemden voor de dagen,
die hun versheid vierend verliezen
zonder bewust te zijn van zichzelf of elkaar.
Geen spijt, geen wrok,
alleen de twijfels die hardnekkig wijzen
naar het ontbreken van enig besef, doch
geen van de dagen verwacht te eindigen.
Kwim gefeliciteerd met het behalen van ronde 8
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Woensdag, december 16, 2009 23:01 |
| we komen er niet uit u hoort het mogen wij dan met de prijs ervan doorgaan:):) |
|
| Looortje: | Woensdag, december 16, 2009 22:57 |
| ik vind 7 de beste, maja wie ben ik hè | |
| mucho: | Dinsdag, december 15, 2009 16:41 |
| het is net zo een modellenwedstrijd echt mooi zijn ze niet zal je altijd zien! maar die paardenhaar vind ik duidelijk het beste mag ik nu weg?:) |
|
| mucho: | Dinsdag, december 15, 2009 16:39 |
| dat dacht ik al:( | |
| mucho: | Dinsdag, december 15, 2009 16:38 |
| hebben we uberhaupt enige invloed? | |
| mucho: | Dinsdag, december 15, 2009 16:38 |
| moet ik het dan weer zeggen:S | |
| ninodepino: | Dinsdag, december 15, 2009 16:01 |
| wat een zever zo winnen we nooit |
|
| wijnand.: | Dinsdag, december 15, 2009 15:18 |
| succes vind ze persoonlijk beiden niet zo sterk te veel tekst en dat maakt het zwakker |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pyramide Strijd | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2009 | ||
| Thema's: | ||