Ik zou ze kunnen schrijven
1001 gedichten voor jou.
Zelfs als ze allen moeten rijmen
schud ik ze uit m'n mouw.

Het zijn allicht geen hoogstandjes
en het is zeker geen proza bovendien.
Maar de woorden komen tot me en ik
moet ze opschrijven al slaat het nergens op misschien.

Ik weet wel dat jij ze mooi vindt
en waardeert als geen ander, mijn lief.
En dat is het enige wat me kan boeien
want elke letter is voor jou, dus neem ze aan alsjeblieft.

Ik geef jouw ook mijn hart, mijn longen
en al die andere tere organen.
Dan doe ik er nog een lintje omheen
zodat je ze kunt laten zien aan al die hitsige hanen.

Laat ze maar zien dat ik van jou ben
en in bezit bent van mijn hart.
Ze zouden waarschijnlijk schrikken en hard wegrennen
met een blik vebaasd en verstard.

We kunnen beter nog maar wachten met uitdelen
van organen en ander goed.
Ik schrijf gewoon nog even verder
in de hoop duidelijk te maken wat je met me doet.