Mijn valkuil
ik weet het
maar al te goed
ik weet heus wel
wat het uiteindelijk doet
ik ken de gevolgen
op langere termijn
en toch
kan ik het niet laten
het is soms zo fijn
om
even te vergeten
even te zweven
even zorgeloos
even leven
maar altijd word dat even
bij mij altijd
dan raak ik alles
inclusief mezelf weer kwijt
dan moet ik weer beginnen
bij voor af aan
en de scherven bij één rapen
om vervolgens
bepakt en bezakt
weer veder gaan