Natuurlijk.
De bomen hebben lief en geven zich bloot.
Ontdaan van hun bladeren omstrengelen takken zich
En geven de wonderen der natuur weer.
Onwerkelijk warmte zoekend bij elkaar.
Vrijend naar het voorjaar.
Waarna de bomenwinterslaap zal beginnen.
Anders
Reacties op dit gedicht
| janakinatha dasa: | Donderdag, december 17, 2009 16:06 |
| de geest kleurt jou oog weerspiegeld een bomen bos waar steden groeien verdwaalde bloemen bloeien dan langs weerloze straten |
|
| Quicksilver: | Donderdag, december 17, 2009 14:11 |
| Mooi beeldend geschreven! Liefs,dicky |
|
| isolina: | Donderdag, december 17, 2009 11:47 |
| mooi verwoord, knuff maria (Isolina) | |
| 88: | Donderdag, december 17, 2009 11:41 |
| wonderlijk schrijven,regel drie en vier voelt het meest nuchter, alhoewel, regel vijf.... onder de boom lag het takkenpaar wonderlijk omhelsden ze elkaar een voorbijganger die langs kwam fietsen liet ze maar, en dacht alleen stiekempjes wat doen die rare takken daar.. (toon ) |
|
| Stormtrooper: | Donderdag, december 17, 2009 11:37 |
| oh ja? | |
| Oorlam: | Donderdag, december 17, 2009 11:20 |
| :) zou je denken? | |
| switi lobi: | Donderdag, december 17, 2009 11:05 |
| Mooi Anton. Lieve groet, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anders |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2009 | ||
| Thema's: | ||