Er zijn alweer 7 dagen verstreken sinds
het laatste gedicht wat ik voor jou schreef.
Het spijt me lieve schat dat het zo
lang duren moest, er zijn geen
excuses voor, ik was gewoon
niet op dreef.
Het komt ook omdat ik je lieve gezicht
pas nog heb mogen aanschouwen.
Dan kunnen die gedichten wat mij betreft
gestolen worden want dan ben
jij de mijne en ik de
jouwe.
Dan zijn er geen rijmen of verzen nodig
om je te zeggen dat je mijn hart hebt geraakt.
Want als je goed kijkt zie je in mijn ogen
dat verliefd zijn op jou van mij
een heel gelukkig mens
maakt.
Heel stiekem verzin ik suffe rijmpjes in de hoop
dat ik jou eens toezet tot een ongecensureerd lofdicht.
Die moet natuurlijk over mij gaan en alle moeilijke
standjes die we samen moeiteloos uitvoeren
tot aan het vroege
ochtendlicht.
Beter stop ik weer met dichten want
inspiratie komt me ook vandaag weer tekort.
Maak je geen zorgen mijn lieverd, ik
zal heus voor je blijven schrijven
totdat je het helemaal
spuugzat wordt.