Mijn rommel zolder.
Iedere avond voor het slapen gaan
zie ik grote deur van onze zolder,
elke avond kijk ik er tegen aan.
Steeds wil ik er naar binnen,
naar boven op mijn rommelzolder met
veel oud antiek wieg schommelstoel
en heel veel herinneringen.
Vaak sta ik even stil daarvoor
ja ik ga er even naar binnen,
och nu even niet en loop weer door.
Wat me om daar heen te gaan belet.
Ik weet dat je je daar niet verveelt,
als kind heb ik er zo vaak gespeeld.
Sinds mijn kinderloosheid dicht gebleven.
Het word niet meer een speelparadijs.
Mocht ik er niet meer zijn,
wordt alles aan de voddenman meegegeven.
06-08-2008
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Vrijdag, december 18, 2009 17:13 |
| graag gelezen deze stille gedachten! liefs kerima ellouise |
|
| ninodepino: | Vrijdag, december 18, 2009 13:41 |
| :) trippeltrippeltrap... toch maar niet wie weet woont er een spook/geest/muis/spin:) mooi beeldend graag gelezen grtjs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2009 | ||
| Thema's: | ||