stemming
De sneeuwdeken die zich onverstoorbaar uitspreid over het landschap
Bewonderend door mijn gade geslagen.
Gedachteloos meegaand in het ritme van de neerdalende ijskristallen.
Opgewekte gevoelens die naarmate de tijd verstrijkt zich aanpast.
Soms in kleuren denken dan weer grijs en grauw.
En de stemming wisselingen komen voort uit het onvermogen goed te doen.
Met een welgemeend excuus aan al die genen die denken dat het niet zo is.
Geef ik me over en laat het maar zoals het is.
Anders.
Reacties op dit gedicht
| remie: | Dinsdag, juli 13, 2010 08:19 |
| waar blijft het zomerse genieten nu.....de mussen vallen bijna van het dak... dank voor je reactie liefs Remie |
|
| switi lobi: | Zondag, februari 07, 2010 10:51 |
| Fijn dat je er weer bent Anton, geniet ze! Dikke kus, switi lobi |
|
| Froukje Vos: | Zaterdag, december 19, 2009 16:26 |
| soms in kleuren denken,dan weer grijs en grauw. Juist hele gevoelige mensen hebben hier last van. Het is zoals het is.. liefs Froukje |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, december 18, 2009 17:07 |
| ''het onvermogen om goed te doen'' of althans dat gevoel hebben, trekt de sombere stemming strak om je heen.. mijmermooi geschreven liefs kerima ellouise |
|
| ela: | Vrijdag, december 18, 2009 12:41 |
| Elk seizoen heeft het voordeel apart te zijn. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anders |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2009 | ||
| Thema's: | ||