De warme kachel
De warme kachel
Als ik mijn ogen open.
Ruik ik de zoete geur.
Van vers gebakken broodjes.
Met een warm bakkie thee.
Warm ik mijn voeten bij de kachel.
Terwijl sneeuw vlokjes beginnen te dwarrelen.
Verdwijnt het landschap in het wit.
Als ik mijn ogen open.
Ruik ik de zoete geur.
Van vers gebakken broodjes.
Met een warm bakkie thee.
Warm ik mijn voeten bij de kachel.
Terwijl sneeuw vlokjes beginnen te dwarrelen.
Verdwijnt het landschap in het wit.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, december 18, 2009 21:24 |
| Heerlijk he meis, geniet maar maar van alles! Liefs, switi lobi |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, december 18, 2009 21:14 |
| mooi he deze witte warmte...ook jouw gedicht liefs kerima ellouise |
|
| wijnand.: | Vrijdag, december 18, 2009 19:19 |
| het is hier wit mooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2009 | ||
| Thema's: | ||