Gevangen: Gescheiden ouders
Gevangen.
Ik zit gevangen in mijn denken.
Ik ben niet meer vrij.
Zoekend naar een uitweg,
Kan er niet meer bij.
Geschreeuw gegil angst en pijn.
Geen goed voorbeeld.
Maar het moet toch anders zijn?
Mijn gedachten lopen door elkaar
En, in mijn hoofd ben ik verwond.
Ik weet dat het soms moeilijk is.
Maar dit is toch niet gezond?
Ze praten zeggen en vertellen.
Ze alsmaar gelijk moeten geven,
Om ze niet teleur te hoeven stellen.
Geen emoties meer terwijl het je van binnen die raakt.
Ik wil gelukkig zijn.
Ik ben toch niet voor niets gemaakt?
Als maar in het midden moeten staan om de vrede te bewaren.
Hun redden Maar jezelf niet kunnen sparen.
Ik zit gevangen in mijn denken.
Ik ben niet meer vrij.
Zoekend naar een uitweg,
Kan er niet meer bij.
Geschreeuw gegil angst en pijn.
Geen goed voorbeeld.
Maar het moet toch anders zijn?
Mijn gedachten lopen door elkaar
En, in mijn hoofd ben ik verwond.
Ik weet dat het soms moeilijk is.
Maar dit is toch niet gezond?
Ze praten zeggen en vertellen.
Ze alsmaar gelijk moeten geven,
Om ze niet teleur te hoeven stellen.
Geen emoties meer terwijl het je van binnen die raakt.
Ik wil gelukkig zijn.
Ik ben toch niet voor niets gemaakt?
Als maar in het midden moeten staan om de vrede te bewaren.
Hun redden Maar jezelf niet kunnen sparen.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, januari 14, 2010 20:47 |
| strijd om te scheiden, te scheuren wat verbonden worden mocht, daar mag een beider kind geen gelijke zijn, geen bondgenoot gemaakt, zij raakt er zichzelf in kwijt, moge in haar te vinden blijven, te voelen wat al het moeilijke overstijgt. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: X-miracles happen-X | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2009 | ||
| Thema's: | ||