Oorlog trauma.
Donkere wolken een grijzige mist
van rokende bommen en handgranaten.
Geroep en gegil van gewonde soldaten.
Harde knallen en een zinderend vuur.
Dappere soldaten van het eerste uur
zoeken naar hun gewonde of dode maten.
Alles is beschoten en kapot rondom.
Gezinnen worden uit elkaar gerukt
door een kogel granaat of een bom.
Eenmaal thuis
de verwoestende oorlog achter gelaten.
Dan pas komt het verdriet boven
van gesneuvelde mede soldaten.
Iedere nacht weer te moeten vluchten
voor kogels en zinderend vuur.
Het geschreeuw en gehuil houd niet op
en duurt tot laat in het nachtelijke uur.
Naar ieder wreed oorlog drama
blijft lang een levendig trauma!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2009 | ||
| Thema's: | ||