En zij duwen, duwen en duwen maar
schreeuwende woorden en rust
gevulde pillen- en hoe moet
gevoelloosheid mij leven geven?
Ik ken die rust, ik ben die rust,
die ontkenning die door aderen sluipt
de levenloosheid die in ogen kruipt,
waar ieder woord naar afstand ruikt.
En zij maken, ontwaken in mij
dromen waarin ik mezelf ophang
aan bomen en andere leegte
gevulde gedachten, maar nimmer
dat ik het leven weer verlang.
| Marjolein.: | Donderdag, december 24, 2009 13:20 |
Sluipt, kruipt, ruikt... fijn om te lezen! Betekenis is wat droef, denk ik. En nee, ik deel de inhoud van mijn gedicht niet ;) Het is pure spot met de liefde. Liefs, |
|
| Quando: | Donderdag, december 24, 2009 10:54 |
Auw. Knuf? |
|
| lexx: | Donderdag, december 24, 2009 10:07 |
| ik ben mezelf kwijt :) het leest goed, maar is een tik meisjesachtig. | |
| flores: | Donderdag, december 24, 2009 09:58 |
Erg goed geschreven. Compliment!! :) Ja, hier kan ik me wel in vinden. Fijne kerst! |
|
| Stormtrooper: | Donderdag, december 24, 2009 09:51 |
| Mooi Suus pareltje |
|
| Auteur: - Suus - | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2009 | ||
| Thema's: | ||