Voorbije dromen
Nooit heb je erbij stil gestaan
dat het leven zo vlug zou gaan.
Altijd had je plannen en dromen
waar je heen zou gaan en nog zou komen.
Plannen bleven plannen
dromen bleven dromen.
Nooit aan je plannen
en dromen toegekomen.
Nu stil in je stoel ongelukkig te zijn.
je gezicht vol ongeloof en pijn
Je handen over elkaar gevouwen,
heb je verloren alle vertrouwen
jou rest nog weinig tijd .
Nu is er het besef dat
van al je plannen en dromen
nooit niets meer iets zal komen!
03-02-2008
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Donderdag, december 24, 2009 17:23 |
| heel triest hoor, leven met die wetenschap. knuff maria (isolina) | |
| ninodepino: | Donderdag, december 24, 2009 10:49 |
| Hoe kan dat nou iedereen is toch kind geweest eens? treurige conclusie, lijkt me een illusie!:) grtjs, |
|
| lexx: | Donderdag, december 24, 2009 10:04 |
| rijmschaap. toch heb ik het graag gelezen: vrede op aard! | |
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2009 | ||
| Thema's: | ||