Madison
Jouw naam
rust eenzaam op mijn lippen.
Verblind door de liefde
verpletterd op je klippen.
Het niet zijn
doet zoveel pijn,
dus vaarwel liefde
die geweest had kunnen zijn
Vaarwel herinnering.
die ik moet laten gaan,
want jij hebt jammer genoeg
nooit echt bestaan
rust eenzaam op mijn lippen.
Verblind door de liefde
verpletterd op je klippen.
Het niet zijn
doet zoveel pijn,
dus vaarwel liefde
die geweest had kunnen zijn
Vaarwel herinnering.
die ik moet laten gaan,
want jij hebt jammer genoeg
nooit echt bestaan
Reacties op dit gedicht
| noOoh: | Vrijdag, december 25, 2009 11:20 |
| :) oud zeer, niets meer maar toch fijn om ff op papier te zetten. Dank jullie voor de reacties |
|
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, december 24, 2009 17:38 |
| Nooo? wat jammer nou liefs Jannie |
|
| s@ndrine: | Donderdag, december 24, 2009 16:23 |
| treffend knuffel! |
|
| Br0ken: | Donderdag, december 24, 2009 15:23 |
| heel droevig geschreven | |
