Kom me halen, o God.
Lieve God ik wil naar boven,
ze zeggen je houd van alle mensen,
een ding wil ik nu toch wensen,
alles wil ik je beloven,
kom me halen, nog vandaag,
alsjeblieft, heel graag.
Weg van hier, is wat ik wil,
haal me voor ik het uitgil.
In gedachte ben ik steeds bij haar,
hoop op een teken nog van haar.
Als ik aan haar denk,
komen tranen in mijn ogen,
jij alleen die het ziet,
wil met huilen stoppen,
maar ik kan het niet.
Innerlijk ben ik verscheurd,
waarom laat je toe, dat dit gebeurd.
Op mijn knieen bid ik nou,
laat me komen tot bij jou.
Bij jou heb ik geen pijn,
bij jou heeft iedereen het fijn.
ze zeggen je houd van alle mensen,
een ding wil ik nu toch wensen,
alles wil ik je beloven,
kom me halen, nog vandaag,
alsjeblieft, heel graag.
Weg van hier, is wat ik wil,
haal me voor ik het uitgil.
In gedachte ben ik steeds bij haar,
hoop op een teken nog van haar.
Als ik aan haar denk,
komen tranen in mijn ogen,
jij alleen die het ziet,
wil met huilen stoppen,
maar ik kan het niet.
Innerlijk ben ik verscheurd,
waarom laat je toe, dat dit gebeurd.
Op mijn knieen bid ik nou,
laat me komen tot bij jou.
Bij jou heb ik geen pijn,
bij jou heeft iedereen het fijn.
Reacties op dit gedicht
| eclips: | Zondag, april 21, 2002 13:16 |
| hey man, gij moogt nog ni gaan van mij zene !!!!!kop op man !!! | |
| jeffry: | Zondag, april 21, 2002 09:59 |
| Het stoffelijke is weg, maar de zielsrelatie blijft altijd bestaan. Geef jezelf de kans dit te accepeteren. Vraag niet om een teken van leven, dat is voorbij, hoe hard ook de realiteit, maar vergeet niet dat een "liefdesband" altijd blijft bestaan, dat bemerk je later wel. God heeft zijn redenen, ook al zijn deze soms onverklaarbaar, maar vraag hem in deze om zijn kracht en liefde om door te gaan in dit leven. Je houdt onvoorwaardelijk van haar, zij die je is ontnomen, put daar krach |
|
| Xanthippe: | Zondag, april 21, 2002 09:10 |
| voel me je mee, maak hetzelfde door... ik dacht ook te stoppen met dit f*cking leven.. maar er zijn zovele mensen/vrienden/freaks die me wilden helpen. Gelukkig ben ik nu al van die enge gedachte afgestapt. Hoewel ik er soms nog aan denk en twijfel waarom ik het niet zou doen, maar dan denk ik aan de mensen die ik zou achterlaten en dát, enkel dat, geeft me de moed door te gaan. En zoals er zovelen me gezegd hebben (en waarvan ik hoop dat het zo zal zijn..) er komt ook voor jou een tijd, waa | |
Over dit gedicht
| Auteur: No more, mr Nice Guy. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2002 | ||
| Thema's: | ||