en ik mis je steeds meer
ik mis je steeds meer,
je deed me zo'n zeer,
toch zag ik je graag,
héél graag
zo graag
dat mijn hart brak
als je vertrok.
ik mis je steeds meer,
ik zou niet weten waarom
maar ik draag je met me
mee
het was zo fijn met twee
heb me nog nooit zo alleen gevoeld
ik mis je
het licht in je ogen
waren er steeds
ook al voelde mijn hart
soms donker
zo donker
dat het niet leven wou
je was er steeds
ik mis je
oh ik mis je
steeds meer
-vroeger gevoel-
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, december 28, 2009 19:32 |
| Ik moet iedere keer weer aan je naam wennen.ik vind hem zo apart;)zal wel aan mij liggen.Al staat er ficitie, soms zit er wel een kern van waarheid in liefs,dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: brokendoll |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2009 | ||
| Thema's: | ||