Mijn Wens
Er zit een jongetje op zijn knieën, het jongetje is elf.
Hij weet dat hij er anders uitziet, maar van binnen is hij zichzelf. Van buiten is hij een twintig jarige jongen, maar van binnen is hij gewoon elf. Wat de mensen ook denken, hij kent zichzelf. Maar dat is niet voldoende, want hij moet volledig zichzelf kunnen zijn. Maar dit kan alleen door te veranderen in de elf jarige, klein maar fijn. Hij oefent elke dag, meditaties en trainingen, hij bid elke dag, naar alle wezens groot en klein. Maar zal het ooit gebeuren? Zal hij ooit dat kleine jongetje mogen zijn? Het is het enige wat hij wilt, want nu leeft hij in pijn.
Hij weet dat hij er anders uitziet, maar van binnen is hij zichzelf. Van buiten is hij een twintig jarige jongen, maar van binnen is hij gewoon elf. Wat de mensen ook denken, hij kent zichzelf. Maar dat is niet voldoende, want hij moet volledig zichzelf kunnen zijn. Maar dit kan alleen door te veranderen in de elf jarige, klein maar fijn. Hij oefent elke dag, meditaties en trainingen, hij bid elke dag, naar alle wezens groot en klein. Maar zal het ooit gebeuren? Zal hij ooit dat kleine jongetje mogen zijn? Het is het enige wat hij wilt, want nu leeft hij in pijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: benocrofist | 
|
|
| Gecontroleerd door: redactie | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2009 | ||
| Thema's: | ||