Vergeten
Ik ben niet geworden wie ik wilde zijn,
te veel gezien,
te veel meegemaakt,
om uit het leven te kunnen halen wat erin zit,
om te geloven,
om te vertrouwen,
om te kunnen voelen.
Te veel haat gezien en gevoeld,
om alles beter te maken,
om m'n leven niet nog erger te verkloten.
Niks meer willen voelen,
niks meer willen zijn,
om te proberen te vergeven..
en vergeten.
te veel gezien,
te veel meegemaakt,
om uit het leven te kunnen halen wat erin zit,
om te geloven,
om te vertrouwen,
om te kunnen voelen.
Te veel haat gezien en gevoeld,
om alles beter te maken,
om m'n leven niet nog erger te verkloten.
Niks meer willen voelen,
niks meer willen zijn,
om te proberen te vergeven..
en vergeten.
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Donderdag, december 31, 2009 00:16 |
| nou :) ik heb nieuws voor je: we worden allemaal niet wat we willen zijn. op zijn best passen we ons aan aan wat men verwacht he. jammer dat je jezelf zo wegstopt: want zo belangrijk is die hele wereld ook weer niet. ik wens je veel geluk en een stukkie hardheid zodat je ze nog een poepie laat ruiken. | |
Over dit gedicht
| Auteur: pamtanja | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2009 | ||
| Thema's: | ||