Hier zit ik dan, in de zetel…
Kan ik het me vergeven…
Laten gaan, kan niet langer,
Denk eraan, maak me niet banger…
Van wat nog komen moet,
Als ik eraan denk, ga ik kapot,
Zet mijn gedachten op een slot.
Dus zeg me dan…
Wat vindt je ervan?
Moet het zo zijn?
Laat je me afzien….
Laat me je vergeten…
Durf niet na een tijd terug die telefoon te nemen!
Dan sta je daar terug met bedrog en leugens,
En mijn hart weeral verovert…
Doe me dat niet aan, laat me staan!
Vergeet me en wordt gelukkig,
In je hoofd, niet in je hart,
Want we weten beide alle smart…
Sterker wordt je ervan, maar beloof me ook….
Ga niet in je hartje dood!