Struisvogel
Struisvogel
Je ontsteeg jezelf
Vogelvrij
Je was in de wolken
Dolblij
Alleen die vleugels,
die waren van mij.
Je droomde dat je vloog
maar eigenlijk was je blind
Ook van je egoisme
die altijd wint.
Dus je vloog niet
maar je stond
met je kop in het zand
op de grond.
Het was de struisvogel
die zichzelf bedroog
door te fantaseren
dat ze vloog.
Dus haal je kop
uit het zand
en stop met liegen
want struisvogels
kunnen nou eenmaal
niet vliegen.
Je ontsteeg jezelf
Vogelvrij
Je was in de wolken
Dolblij
Alleen die vleugels,
die waren van mij.
Je droomde dat je vloog
maar eigenlijk was je blind
Ook van je egoisme
die altijd wint.
Dus je vloog niet
maar je stond
met je kop in het zand
op de grond.
Het was de struisvogel
die zichzelf bedroog
door te fantaseren
dat ze vloog.
Dus haal je kop
uit het zand
en stop met liegen
want struisvogels
kunnen nou eenmaal
niet vliegen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wieldop | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||