Huis van verloren dromen.
Omgeven door hoge muren
van het onbewogen zijn
vensters lijken ogen
die nooit sluiten
Weerkaatsen geen zonlicht
ontnemen ieder zicht
Verborgen verval
van verloren jaren
vloeren zuchten gelaten
onder het flauwste gewicht
De muren vormen
menselijke schaduwen
van vergeten zijn
Grillige gedaantes
die zoeken in verloren pijn
Neem de vlucht
weg van de geur
van dood en verderf
Sluit de deuren
laat de herinnering
voor wie ze waren
door de doden nagelaten.
26-11-2009
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Woensdag, januari 06, 2010 20:44 |
| Ontzettend mooi geschreven. Liefs van Marousia | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 05, 2010 12:44 |
| Leven in een huis met verloren dromen, maar vol mooie herinneringen nagelaten door mijn dode lief. Mooi gedicht Loes. Lieve groet Anneke |
|
| isolina: | Dinsdag, januari 05, 2010 10:04 |
| heel mooi loes . knuff maria (Isolina) | |
| switi lobi: | Dinsdag, januari 05, 2010 09:55 |
| Erg mooi Loes. Lieve groet, switi lobi |
|
| trucker klaas: | Dinsdag, januari 05, 2010 06:45 |
| fraai schrijven groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||