Je voelt je van binnen verloren.
Overspoeld door emoties.
Je voelt je verraden,
Die gene van wie je zoveel houdt
Je bent zo bang om die kwijt te raken.
Maar je voelt je verloren.
Verslagen!
En er loopt maar één weg,
en die weg loopt door jouw leven.
Je wilt er van af!
Met iemand anders z’n leven ruilen.
Je wilt er van af.
Het is een straf
En het maakt je van binnen aan het huilen.
Je huilt met druppels,
Je jankt met tranen.
Achter een masker blijf je het verschuilen.
Niemand zal het zien.
Niemand zal mij zien huilen.
Zoveel gevoel.
Zo veel gevoel over jou heen.
Maar je duikt eronder door!
Je weet niet wat je er mee aan moet
Je weet niet wat je ermee moet doen.
Vergeten herinneringen,
Je weet niet meer die waarde,
Je weet niet meer die waarde van toen.
Je wilt zo graag weer iemand zijn.
Iemand die gelukkig is.
Iemand zonder verdriet zonder angsten zonder dat gevoel
Iemand zonder pijn!
Je hebt nu eindelijk weer iemand gevonden.
Iemand waaraan je, je gevoel weer kan geven.
Eindelijk heb je, je weer verbonden.
Eindelijk weer iets om voor te leven.
Eindelijk weer iemand wat je laat bestaan.
En ook al droog je geen enkele traan.
Je bent en blijf die jongen wat zijn tranen van binnen laat gaan.
Huil nu maar.
Vanuit daar achter, ver achter je ziel.
Laat het van binnen maar blijven stromen
Lach nu maar.
Want je bent nu ver weg van die plek waar je toen viel.
Laat je tranen langzaam naar buiten komen.
Je mag ze nu geven!
Je bent nu toch allang uit je land der dromen?
Leer met je gevoel omgaan.
Begin jezelf te vertrouwen.
Het leven is niet meer een waan.
Probeer nu eindelijk eens van jezelf te gaan houden!
Je hebt al bewezen…
Dat je zoveel liefde kan geven.
Maar nog doe je jezelf toch nog zoveel zeer.
Wil je zo blijven leven?
Neem je leven, Pak de leer!
Val mijn part nog maar een paar keer.
Uiteindelijk zal je jezelf toch wel moeten gaan leren kennen.
Al 7 maanden opgesloten.
Ik durf erom te wedden!
Je bent daar wel al aan jezelf gaan wennen.
Zo vaak je kop gestoten.
-x-rebecca-x-: | Dinsdag, maart 09, 2010 20:40 |
een apart gedicht, het zet je aan het nadenken. en ik probeer het te begrijpen hoe lastig het ook is:P | |
Auteur: WatchingMe! | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2010 | ||
Thema's: |