Smeltend zal je sterven
smeltend zal je sterven
je schuift
het sneeuwgordijn opzij
treedt ijskoud op
in volle glorie
kristallen schitteren
op je japon
gedragen door de wind
je sprankelende lach is zon
je zweeft en
slecht in sporen
op de baan zien we
jouw ronde zwieren staan
ik weet je in mijn armen
zij zullen jou verwarmen
smeltend zal je sterven en
wij heel snel jouw lente erven
wil melker
07/01/2010
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Donderdag, januari 07, 2010 10:57 |
| prachtig gedicht wil. fijne dag lieve groeten anastacia | |
| Big Lady: | Donderdag, januari 07, 2010 10:43 |
| Weer zo mooi geschreven knuffels |
|
| dooi mucho: | Donderdag, januari 07, 2010 10:23 |
| wel goed zorgen voor de erfenis:) | |
| Stormtrooper: | Donderdag, januari 07, 2010 09:00 |
| mooi werk weer Wil een veilige wandeling in de sneeuw toegewenst |
|
| lexx: | Donderdag, januari 07, 2010 08:53 |
| van flodderkous tot foneticus. met name in het laatste versdeel he. ik gaat eens lekker door de sneeuw kachelen! fijn gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||