Je pakte me mijn vader af
mijn papa waar ik zo van hield
de liefde, het vertrouwen en de trots
dat heb je allemaal vernield
Je pakte me mijn puberjaren af
ze waren gewikkeld in wanhoop en verdriet
Maar ik vocht keihard terug
want mijn toekomst kreeg je niet
Je pakte me mijn lach af
alleen de tranen konden nog stromen
Maar ik vond de kracht om ze te drogen
want aan mijn toekomst mocht je niet komen
Nu pak je me bijna mijn droom af
weer de wanhoop en de angst maken me moe
Maar ik zal je wat zeggen pap
deze keer laat ik het verdomme niet toe