De clown.
He wat zie ik tussen de coulisse daar
een klein figuur wat doet hij raar
een clown figuur met rode neus
hij moet toch lachen is de leus
deze achter het gordijn lacht dus niet
achter dat gordijn stikt hij van verdriet
daar gaan de gordijnen op
zijn verdriet word in zijn hart gepropt
zie hem over het toneel heel raggen
zijn publiek wil immers lachen.
04-04-2008
www.droomster.nl
Reacties op dit gedicht
| volledig bevroren Yellow: | Vrijdag, januari 08, 2010 13:11 |
| hij was maar een clown maar nu is hj dood, de herinnering blijft aan die clown met zijn lach... bekend liedje, doet me er aan denken | |
| beugel-mucho: | Vrijdag, januari 08, 2010 12:43 |
| ach, het is werk:S | |
| lexx: | Vrijdag, januari 08, 2010 10:03 |
| ik ken zat mensen die verdrietig fabriekswerk verrichten, en dat voor een minder salaris dan een clown. dus zo slecht heeft een rondtrekkende clown het nog niet. bovendien komt ie nog ergens ook. | |
| lexx: | Vrijdag, januari 08, 2010 10:01 |
| ja kijk, daar wordt ie tenslotte voor betaald. da''s een van zijn kerntaken he: dat ie mensen laat lachen. hoe de clown zichzelf voelt is van ondergeschikt belang, maar een prima onderwerp voor in gedichtjes. loes is lief! :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||