zwartgat
waar is de nacht onder de sterren?
zal de maan ooit doorbreken tussen duisternis gedoemd?
is eenzaamheid de enige oplossing om de tijd te verdreunen?
waarom staat de tijd niet stil zoals ik?,
dan kon dit moment eeuwig voorbijgaan zoals ik
een macht neemt me over
en brengt me in de ruimte
de ruimte is overal
totdat alles plots beweegt naar binnen
en het nu verschroeit
alle vragen zijn opgelost
alleen de antwoorden zijn over
de maan, de zon en alle andere zonnen
zijn daar zonder iets te zeggen
ik kijk nog één keer omhoog en zie dat ik niets ben
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Jelly Marcus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||