De witte jogger ..
De jogger in het witte pak
loopt dagelijks zijn uurtje
Soms een beetje op zijn gemak
dan weer snel door eigen buurtje
In het park kent men zijn strijd
zijn vader werd niet oud
Die leefde gevangen in de tijd
en deed van alles fout
Nee dan deze jogger liep
zijn rondje op gezette tijden
Hij was een vastberaden type
om ongezondheid te vermijden
Toen op een gure winterdag
de storm kon hem echt niet deren
Omdat levensduur in eigen handen lag
moest hij blijven presteren
Moederziel alleen in het park
zelfs de honden bleven thuis
Zag hij in de sneeuw niet de hark
gevallen naast de grasrandbuis
Getroffen door een zware klap
viel hij met een ijzige schreeuw
En belande hij met een laatste stap
in een flinke hoop verse sneeuw
De volgende dag werd hij gevonden
bij zijn vader eerder dan verwacht
Zijn witte pak met rood verbonden
te vroeg zijn einde in de nacht
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Zondag, januari 10, 2010 17:01 |
| wit en rood in elkaar vervloeid. Doodzonde... Liefs |
|
| Marousia: | Zaterdag, januari 09, 2010 20:31 |
| Heftig maar ontzettend mooi verwoord. Liefs van Marousia xx | |
| Anastacia: | Zaterdag, januari 09, 2010 08:43 |
| ben het met big lady eens heftig verhaal maar wel in een mooi dichters vorm fijne weekend liefs xxx anastacia | |
| Big Lady: | Zaterdag, januari 09, 2010 01:04 |
| heftig maar mooi geschreven knuffels |
|
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||