Gevangen in een gedachte, gegrepen door een tijd
is daar het gevoel dat nog steeds schuilt in mij..
Een glimlach doet stralen, ogen die spreken
probeer k tot de dag van vandaag de liefde te vergeten.
Het verleden dat niet rust en een gedachte die blijft haken
blijf ik de beelden zien die nooit zullen staken.
Maar een herinnering is geen oplossing dus waarom herenigen met de pijn? omdat dat nog steeds schuilt zo diep in mij..