Tussen hemel en aarde
Tussen hemel en aarde
Diep in de donkere nacht
kijk ik naar haar hoe ze slaapt
ze ligt zo vredig te dromen
dus draai ik me om en loop weg
met verwarde gevoelens
die door mij heen stromen
En mijn gedachten zweven
dat de morgen niet meer komt
ik haar niet heb kunnen vertellen
hoeveel ze in mijn hart is
zoveel van haar hou
en haar zo onzettend mis
Mijn tijd op aarde is voorbij
ze moet het zonder mij doen
hoop dat ik genoeg van mij
heb kunnen geven
mijn armen onzichtbaar om haar heen
mijn liefde voor haar is leven
Dit gedicht heb ik geschreven namens mijn overleden broertje voor mijn moeder, omdat hij zo plotseling is omgekomen dat hij net zoals zij nooit heb kunnen zeggen hoeveel hij van haar hield(houd)
Diep in de donkere nacht
kijk ik naar haar hoe ze slaapt
ze ligt zo vredig te dromen
dus draai ik me om en loop weg
met verwarde gevoelens
die door mij heen stromen
En mijn gedachten zweven
dat de morgen niet meer komt
ik haar niet heb kunnen vertellen
hoeveel ze in mijn hart is
zoveel van haar hou
en haar zo onzettend mis
Mijn tijd op aarde is voorbij
ze moet het zonder mij doen
hoop dat ik genoeg van mij
heb kunnen geven
mijn armen onzichtbaar om haar heen
mijn liefde voor haar is leven
Dit gedicht heb ik geschreven namens mijn overleden broertje voor mijn moeder, omdat hij zo plotseling is omgekomen dat hij net zoals zij nooit heb kunnen zeggen hoeveel hij van haar hield(houd)
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: PatriciadP | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2002 | ||
| Thema's: | ||