Bijna in slaap
Ik tuimel
in het dromengat
ongepeilde diepte
verzonken
in moeder aarde
lonkt
zijn lokroep
luid gekend
naar onbekende
dalen
met een schok
kom ik
in het heden
terug
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Zaterdag, januari 16, 2010 19:41 |
| heel herkenbaar , knuff maria | |
| switi lobi: | Zaterdag, januari 16, 2010 18:36 |
| Oeii ik ken die schokken wel; desillusionerend. Fijne avond, switi lobi |
|
| Peter van Tiel: | Zaterdag, januari 16, 2010 14:20 |
| Heel herkenbaar. Ik val de laatste tijd tijdens t.v. kijken soms in slaap. Zal de leeftijd wel zijn. Fijn weekend gewenst. Liefs, Peter. |
|
| mucho: | Zaterdag, januari 16, 2010 14:00 |
| is me dat schrikken!:D | |
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||