Nu nog niet
De warmte
die ik voel in het moment
dat je spreekt
en niet meer wacht.
Het lachen dat je
verliest met fluisteren
in de uitgang naar
onze droom.
Een woord
dat we delen en
niet
verbergen
in het kijken naar
de spiegel
en zien dat
de leugen
liegt
en we wakker toch
weer vreemden zijn.
die ik voel in het moment
dat je spreekt
en niet meer wacht.
Het lachen dat je
verliest met fluisteren
in de uitgang naar
onze droom.
Een woord
dat we delen en
niet
verbergen
in het kijken naar
de spiegel
en zien dat
de leugen
liegt
en we wakker toch
weer vreemden zijn.
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Maandag, april 22, 2002 00:00 |
| de eeuwige zoektocht naar een klein moment, van *elkaar* begrijpen ...... Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2002 | ||
| Thema's: | ||