Nooit meer frank en vrij naar binnen gaan,
steeds weer misselijk worden van bedorven spruitjes.
Vechten om een plek waar zuivere lucht de geest verruimd,
waar hart en ziel gelaafd, de mens tot zijn doel kan komen.
Geheel vrijwillig, maar niet zonder reden, het veld ruimen…..
er was immers niemand die een strobreed in de weg legde.
Altijd actief, geen mens die onzuiverheden vermoedt,
die worden onder het kleed
gedragen.
Dodelijk vermoeid, de wanhoop nabij
rest het zoeken in kerken elders,
naar voedsel voor de geest
en een plek om thuis te komen.
Marousia: | Zaterdag, januari 30, 2010 20:49 |
Dit is zeer mooi verwoord en we moeten eens kijken hoevelen er eenzaam en alleen wonen of geen (thuis) of huis hebben. Triest hoor. Liefs van Marousia | |
Peter van Tiel: | Zaterdag, januari 23, 2010 10:29 |
Ik heb het in mijn vorige reactie voornamelijk over daklozen. Eenzaamheid is vaak het gevolg van onze levenswijze. We jachten en jagen, hebben negens meer tijd voor ook niet voor die eenzame buurvrouw. Liefs, Peter. |
|
Peter van Tiel: | Zaterdag, januari 23, 2010 10:23 |
Ja, mensen die eenzaam en dakloos zijn vindt men ook in onze rijke westerse wereld. Maar vaak willen ze dat zelf of zijn ze er in terecht gekomen door omstandigheden of hun levenswijze. Mooi verwoord. Fijn weekend. Liefs, Peter. |
|
Sneeuwvlok: | Zondag, januari 17, 2010 21:28 |
Ik snap ''m. Beter verwoord is niet mogelijk, geloof ik.... x | |
Auteur: honingbijtje | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 januari 2010 | ||
Thema's: |