Schuifeldans
Mama dans, mama dans
langs de vernielde deuren
waar geschreeuw onder klinkt
en we worden begraven
langs de vernielde deuren
waar geschreeuw onder klinkt
en we worden begraven
We aten weinig
keken naar het plassende hondje
die een likje gaf
aan het verminkte kind
Ze bekeek ons argwanend
trok het pootje uit de koker
waar mama's dans
door de straten schuifelde
waar mama's dans
door de straten schuifelde
Reacties op dit gedicht
| Avondrood : | Maandag, januari 18, 2010 10:34 |
| Oef graag gelezen erg mooi neergezet. de ernst van Haiti lees ik eruit al bedoel je misschien iets anders groet |
|
| M-Rose: | Maandag, januari 18, 2010 00:32 |
| hoe triste als mama danst is heel het huis in vrede is iedereen vol blijheid |
|
| Anastacia: | Maandag, januari 18, 2010 00:09 |
| heel mooi lieve gr. ana | |
| ela: | Maandag, januari 18, 2010 00:05 |
| Zeeer knap. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||