Ogen die spreken
ogen die spreken
Jouw ogen die spreken,
Ze leggen mijn ziel bloot...
Laten alles omheen mijn verbleken...
De tijd die even stopte...
Toen jouw ogen in de mijne keken...
En mijn hart even liet spreken...
Even die spanning die ontstond..
Zo sterk als een magneet....
voelde ik mijn lippen aantrekken naar jouw mond.
Jij geeft mijn een gevoel..,
Wat ik nooit zo intens ondervond...
Jij maakt iets bij mijn los...
Een gevoel waarvan ik niet eens wist dat het bestond...
Lyric by Moon
Jouw ogen die spreken,
Ze leggen mijn ziel bloot...
Laten alles omheen mijn verbleken...
De tijd die even stopte...
Toen jouw ogen in de mijne keken...
En mijn hart even liet spreken...
Even die spanning die ontstond..
Zo sterk als een magneet....
voelde ik mijn lippen aantrekken naar jouw mond.
Jij geeft mijn een gevoel..,
Wat ik nooit zo intens ondervond...
Jij maakt iets bij mijn los...
Een gevoel waarvan ik niet eens wist dat het bestond...
Lyric by Moon
Reacties op dit gedicht
| johandedichter: | Woensdag, januari 20, 2010 14:06 |
| ja de liefde is iets ontastbaars het gebeurd je en je kunt het hele leven weer aan een pracht van een liefdesgedicht gr johan |
|
| Astro: | Woensdag, januari 20, 2010 10:02 |
| Erg mooi!!! | |
| Anastacia: | Woensdag, januari 20, 2010 09:05 |
| mooi geschreven fijne dag gr.ana | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ramona1978 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||