bloedrode armen
bloedrode armen
iedere streep vertelt een
verhaal,
was ik al maar dood
denk ik bij elke haal
in mijn vel.
zo voel ik me één
één met mezelf
één met mijn lichaam
zo pas voel ik dat ik leef
ook al is het niet de beste manier
bloedrode strepen
op beide armen
het kon niet diep genoeg.
het is om wat jij mij aangedaan hebt
wat ik niet kan vergeten of vergeven
ik voel je handen nog steeds op mijn lichaam,
ik schaam me zo .
ik voel je touwen nog steeds
rond mijn armen
wat ik niet vergeten kan
bloedrode armen
iedere streep vertelt een
verhaal,
was ik al maar dood
denk ik bij elke haal
in mijn vel.
Reacties op dit gedicht
| *reality is a fucked up dream: | Dinsdag, april 06, 2010 11:42 |
| hey meisj ik denk dat jou verhaal veel gemeen heeft met het mijne om het kort en niet in detail te vertellen: op mijn twaalfde werd ik aangerand,ik kwam er nooit overheen, om al die miserie te vergeten snij ik mezelf en ik heb echt geen moed meer om door te haan maar ik vind wel veel steun in jou gedichten als je wil mag je altijd naar mijn e-mail adres vragen ik ben nu 14 dus messchien kan ik dan wat steun vinden bij jou want aan je gedichten te lezen begrijp jij dit alles he |
|
| Ayesha van Kesteren: | Donderdag, januari 21, 2010 16:34 |
| Het is heel goed! om je 1 te voelen met je lichaam. Een mens heeft in dit leven niet voor niets! een lichaam gekregen. En daar moeten wij ons allen op positieve wijze van bewust zijn. Zelfmoord? Daar lach ik om, heb het zelf ook geprobeerd, en ach, weetje, ooit over een tijd (met jouw eigen inzet) kom je op een punt dat je gelukkig bent! Lak aan die vooroordelen! Succes! Ayesha |
|
Over dit gedicht
| Auteur: brokendoll |  
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||