Bij jou zijn woorden maar woorden,
letters aan elkaar gepakt, erg functioneel,
waaruit je zinnen kunt vormen,
zo vormde het bij ons een geheel,
Maar jouw zinnen betekenen niks,
hebben geen enkele waarde meer voor mij,
want je wist dat ik daarop bouwde,
maar schijn bedriegte ons allebei,
Je stond achter je woorden,
alleen wel op dat ene moment,
want nu is alles in jouw ogen veranderd,
dat weet ik, ondanks dat je het glashard ontkent,
Je wilt het wel proberen,
maar proberen bestaat niet,
je doet het voor ons,
of je doet het gewoonweg niet,