Ik laat je gaan
De bladeren,ze vallen
de zomer legt haar vleugels neer
de lijster zingt haar laatste liedje
de weerstand heeft geen woorden meer.
De herfst wind laat haar tranen lopen
en blaast de twijfel van mijn huid
het najaar legt de waarheid open
en trekt haar oude kleren uit
Dit was het dan,ik laat je gaan
de dingen die we deden
ze zijn voorbij gegleden
en raken me nog even aan
Dit was het dan, ik laat je gaan
jouw handen door mijn haren
die dierbare gebaren
zullen in gedachten voorbestaan
De bladeren, ze vallen
de winter spreidt z'n loper uit
verloren trekt de zon haar jas aan
en schijn nog een keer door de ruit
Dit was het dan
ik laat je gaan
de innigste momenten
ik laat ze aan de lente
wat eens zo mooi was kan niet meer bestaan
wat eens zo goed was is vergoed vergaan
De zwaluwen, ze vluchten
de avond ster staart wat verward
de beuk verliest haar laatste vruchten
de bladeren, ze vallen van mijn hart
Dit zijn woorden van een lied
die wij op onze cursus te horen kregen
cursus vrijwillige sterven begeleiding
v.p.t.z.
Reacties op dit gedicht
| ela: | Vrijdag, januari 22, 2010 15:14 |
| Het onafwendbare wordt in gelatenheid bezongen met woorden die schoonheid spreken en het donkere van de dood belichten. ela |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, januari 22, 2010 10:50 |
| 2maal gelezen, stilmakende tekst. Dit valt echt in mijn hart. Waar veel herinneringen aan mijn dierbaren, met liefde bewaard blijven! Fijn weekend,liefs dicky |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 22, 2010 09:47 |
| Wat mooi Loes, met bijzondere aandacht deze mooi tekst gelezen. Lieve groet Anneke |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, januari 22, 2010 09:06 |
| prachtig Loes . enorm zo''n cursus te volgen liefs Karin |
|
| Anastacia: | Vrijdag, januari 22, 2010 09:06 |
| met tranen in mijn ogen gelezen stilmakend liefs ana xxxfijne dag | |
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||