Help
Help!
Het land lijkt weg te zakken
mijn voeten laten los
de grond verweekt
‘k draag ballast
een rugzak vol
-te zwaar-
heb daardoor onbalans
veel is al verlaten
zelfs het zilt
een lang smal spoor
kinderhoofdjes
verhalen
herkennen de tred
in uitgesleten sporen
Help!
-Ik zink-
Het spoor leidt naar de overkant
waar gordijnen gesloten
warmte markeren
Er wenkt een toegestoken hand
Reacties op dit gedicht
| Gerarda: | Zondag, februari 21, 2010 16:40 |
| Een hand die je toe gestoken word, moet zeker vast pakken Arie. Mooi geschreven Liefs Gerarda |
|
| hiljaa: | Zondag, januari 24, 2010 13:56 |
| zeer intens en met sterke taal verwoord knufmeifs--hiljaa-- |
|
| Anastacia: | Vrijdag, januari 22, 2010 16:08 |
| intens mooi geschreven arie liefs fijne dag en weekend liefs ana xxx |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 22, 2010 13:28 |
| gelukkig een beetje positief einde heel mooi warm gevoelig gedicht graag gelezen hoor gr.janny |
|
| .-.: | Vrijdag, januari 22, 2010 13:22 |
| Ha, een toegestoken hand! Dat is nog eens menselijk, beesten te over en die dienen te worden opgediend met een eitje erbij:) grtjs, |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, januari 22, 2010 12:02 |
| pak aan die toegestoken hand Arie, h. groet Karin | |
| lexx: | Vrijdag, januari 22, 2010 11:58 |
| lekker laten wenken he :) ''k vind er geen reet an. | |
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||