Verdampt
Eerst bracht die mooie belofte
warm gevoel vol vrolijkheid
wat diep binnen mij ontplofte
ik was helemaal bevrijd
maar weken later verdampte
al dit moois langzamerhand
waarbij het gevoel verkrampte
er ontstond een binnenbrand
onmachtig dit te blussen
voegde zelf nog brandstof toe
geen pogingen om te sussen
daarvoor was ik veel te moe
warm gevoel vol vrolijkheid
wat diep binnen mij ontplofte
ik was helemaal bevrijd
maar weken later verdampte
al dit moois langzamerhand
waarbij het gevoel verkrampte
er ontstond een binnenbrand
onmachtig dit te blussen
voegde zelf nog brandstof toe
geen pogingen om te sussen
daarvoor was ik veel te moe
Reacties op dit gedicht
| kiezeltje: | Vrijdag, januari 22, 2010 22:41 |
| Herkenbaar!! mooi geschreven | |
| Oorlam: | Vrijdag, januari 22, 2010 20:30 |
| verdammt dan he? | |
| lexx: | Vrijdag, januari 22, 2010 20:16 |
| o wee :) moet ik me weeeeer aangesproken voelen? kom op seg. | |
| _Lieverdje_: | Vrijdag, januari 22, 2010 19:47 |
| prachtig geschreven liefs |
|
| Marousia: | Vrijdag, januari 22, 2010 19:46 |
| Wat een pareltje van schrijven alleen zo droevig he. Liefs van Marousia | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ad Was | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||