liefde is...
~*~
Liefde is als bellen blazen
ongrijpbaar
mooi in toverkleur
Blazen maar
even kijken en verbazen
dan spat hij uit elkaar
De schaduw van droefheid
is achtergebleven in mijn hart
Te midden van alle geluk
waait van ver een kille wind
Draag mij door de regen
geef de storm geen toegang
Maar ondertussen sterf ik duizend doden
en bid tot alle goden
Dat het lot genadig is....
~*~
Reacties op dit gedicht
| Anita: | Donderdag, april 25, 2002 15:59 |
| mooi geschreven | |
| Di Angeli: | Maandag, april 22, 2002 23:29 |
| Dat de zon je mag blijven verwarmen en vooral de schaduw van droefheid zal laten verdwijnen. | |
| Jacobs Ivan: | Maandag, april 22, 2002 17:56 |
| Mooi verwoord ! | |
| waterval: | Maandag, april 22, 2002 17:49 |
| ge zult nog véél pottekes zeepsop moeten klaarzetten.... :-)) | |
| Hanneke Eirinn: | Maandag, april 22, 2002 16:33 |
| tja.. dat is de tragiek van het leven.. | |
| Sun-girl: | Maandag, april 22, 2002 14:03 |
| Mooi! |
|
| Laurens Windig: | Maandag, april 22, 2002 12:05 |
| That's live! | |
| Thecool: | Maandag, april 22, 2002 10:24 |
| amen |
|
| j.jonkers: | Maandag, april 22, 2002 09:40 |
| liefede is leven elke dag,,, opnieuw bellen blazen ...jan.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: free | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2002 | ||
| Thema's: | ||