Gedicht Stilte.
Stilte.
Gevangen door de rust
Die achter je schuilt
Hij slaat straks hard toe
Kijk maar uit dat je er niet om huilt.
Geborgen in de eenzaamheid
Die de stilte niet doorbreekt
Blijf jij zo stil zitten daar
Het is net of je niet leeft
Tevreden zoek je naar het geluid
Dat de stilte woest doorbreekt
Doe even rustig en ga zitten op je plek
Denk eens even rustig na wat de reden is dat je leeft
Nadenken over de dingen die je doet
Al is het maar voor even
Of je de liefde al gevonden hebt en wat de toekomst zal brengen
Praten is van groot belang
Je zult het maar niet ‘kennen’
Zodat je heel je leven lang
Niet aan geluid zal wennen.
Gevangen door de rust
Die achter je schuilt
Hij slaat straks hard toe
Kijk maar uit dat je er niet om huilt.
Geborgen in de eenzaamheid
Die de stilte niet doorbreekt
Blijf jij zo stil zitten daar
Het is net of je niet leeft
Tevreden zoek je naar het geluid
Dat de stilte woest doorbreekt
Doe even rustig en ga zitten op je plek
Denk eens even rustig na wat de reden is dat je leeft
Nadenken over de dingen die je doet
Al is het maar voor even
Of je de liefde al gevonden hebt en wat de toekomst zal brengen
Praten is van groot belang
Je zult het maar niet ‘kennen’
Zodat je heel je leven lang
Niet aan geluid zal wennen.
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, januari 26, 2010 11:08 |
| hee Gerbenn...goed over nagedacht...fraai hoor liefs Jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerbenn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||