Kijk ik naar die lege plek in de klas,
ben ik dagen niet naar school geweest,
weet ik dat het nooit meer zal worden zoals het was,
kijk ik naar die lege plek in de klas,
en besef ik dat hij die ik daar eerst altijd zag,
nu ineens illusie was,
omdat hij zomaar moest verhuizen van de een op de andere dag,
kijk ik naar die lege plek in de klas,
waar mijn beste vriend zat,
waar ik zoveel mee optrok,
en zo’n geweldige tijd mee heb gehad,
speelden we uren, dagen,
zijn familie zo gastvrij,
een pijn nauwelijks te verdragen,
maakt het zo veel los in mij,
kijk ik naar die lege plek in de klas,
wij niet meer bij elkaar,
tranen rollen over mijn wang,
was ik voor dit moment zo bang,
verafschuw, ik de staat met hun regels en wetten,
niks wat ik kan doen,
maken ze met asielzoekers en hun sociale contacten korte metten,
en dan praten ze over normen, waarden en fatsoen,
kijk ik naar die lege plek in de klas,
Verdomme, ik was voor hun een soort familielid,
kon ik de tijd maar terugdraaien, shit,
een lege plek in m’n hart,
gebroken door een grotere macht,
een jong leven verwardt,
kijk ik weer naar die lege plek in de klas,
wou ik dat dit nooit gebeurde,
wou ik dat jij er gewoon weer was!
Zittend op die lege plek in de klas.
-januari 2003-