Pinoccio's leugen
Pinoccio's leugen
Tevergeefs lag hij vloekend te tieren
brullend te gillen.
Protesten werden gesmoord door haar
weelderige billen.
Beschaamd bekende hij door wellust
te zijn gezwicht.
Zij zat met hoogrode konen kreunend
op zijn gezicht.
Letterlijk hem bij de neus genomen, wulps heen en weer
op de gelakte gok te wiegen,
"Al zijn het je laatste woorden, houten minnaar,
je moet en je zal voor mij liegen."
Tevergeefs lag hij vloekend te tieren
brullend te gillen.
Protesten werden gesmoord door haar
weelderige billen.
Beschaamd bekende hij door wellust
te zijn gezwicht.
Zij zat met hoogrode konen kreunend
op zijn gezicht.
Letterlijk hem bij de neus genomen, wulps heen en weer
op de gelakte gok te wiegen,
"Al zijn het je laatste woorden, houten minnaar,
je moet en je zal voor mij liegen."
Reacties op dit gedicht
| saphirered: | Donderdag, juli 08, 2010 10:27 |
| ha ha ondeugend ! graag gelezen |
|
| M-Rose: | Woensdag, januari 27, 2010 18:04 |
| hoe langer de neus hoe dichter je in ieders bereik zichtbaar bent |
|
| 88: | Woensdag, januari 27, 2010 10:28 |
| schitterend! haha graag gelezen, groetje 88 |
|
| Big Lady: | Woensdag, januari 27, 2010 09:39 |
| :-):-):-) heel humorvol geschreven knuffels |
|
| Wieca: | Woensdag, januari 27, 2010 08:38 |
| He storm weer lekker bezig? Graag gelezen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stormgeboren | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||