Een oude man zwerft door de straten
Hij loopt daar eenzaam en alleen
Iedereen heeft hem in de steek gelaten

Hij was eens een miljonair in hart en nieren
Maar verloor zijn geld
Met gokken en fout te bankieren

Toen hij geld had was hij nooit alleen
Hopen vrienden stonden toen om hem heen

Maar toen brak plots die dag aan
Dat hij geen geld meer had
Toen lieten ze hem vallen als een baksteen
Al zijn vrienden een voor een

Nu staat op de hoek van de straat
Een man te bedelen voor een beetje eten
Hij heeft geen dak meer boven zijn hooft
Hij voelt zich eenzaam met pijn en verdriet
Want iedereen is hem nu vergeten

Zo gaat dat in het leven
Maar al te vaak
Als je geld hebt heb je vrienden
Heb je geen cent meer laten ze je vallen
En zoals deze oude man
Sta je op straat

Een zwerver is toch ook maar een mens
Een mens van vlees en bloed
Geef hem een beetje geld en warmte
In deze donkere koude tijden
Dan gaat het ook hem een beetje goed