Graag zou ik willen zeggen,
De pijn is over, ik ben eruit,
De blokkade is weggenomen,
Waar ik elke keer op stuit.
Maar dan zou ik moeten liegen,
Want het gevoel is nog te groot,
Zelfs met die enorme tranenvloed,
Ging tuin van Eden maar niet dood.
Doch overwoekerd hier en daar,
En het hekje hangt al scheef,
Kan ik me al te goed herinneren,
Dagen dat ik er verbleef.
Dus loop ik met een boog,
Om dat tuintje met dat hek,
Maar in mijn hartje heb ik stiekem,
Nog heel stilletjes een stek.
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2010 | ||
Thema's: |