#My paht to the Future...
Ik loop op glasscherven naar de toekomst.
Het is een lange & pijnlijke tocht...
Ik ben al zó ver gekomen...
En ik heb al vele herinneringen losgelaten...
Ik weet dat ik het kan..
Ook al zijn mijn wonden nog vers...
Waar of wanneer,
Ik mijn bestemming bereiken zal,
Dat weet ik nog niet.
Ik geloof in mezelf...
Zoals alleen ík dat kan.
Liefde, verwarmd mijn hart.
En moedig stap ik door.
Mijn wonden zullen genezen...
En eens zal ik het geluk onarmen.
Dat aan het einde van dit pad,
Een nieuw leven op mij wacht.
Maar voor nu,
Ben ik nog steeds onderweg....
Het is een lange & pijnlijke tocht...
Ik ben al zó ver gekomen...
En ik heb al vele herinneringen losgelaten...
Ik weet dat ik het kan..
Ook al zijn mijn wonden nog vers...
Waar of wanneer,
Ik mijn bestemming bereiken zal,
Dat weet ik nog niet.
Ik geloof in mezelf...
Zoals alleen ík dat kan.
Liefde, verwarmd mijn hart.
En moedig stap ik door.
Mijn wonden zullen genezen...
En eens zal ik het geluk onarmen.
Dat aan het einde van dit pad,
Een nieuw leven op mij wacht.
Maar voor nu,
Ben ik nog steeds onderweg....
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Psyana | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||