O, ik zou wel weer
in de ogen van de liefde willen kijken
en wel willen zwemmen
in die vijvers van haar zijn
Haar honderden armen voelen
die je blijven verwarmen en omhelzen,
liefde puur en rein.
Maar soms vrees ik haar
vanwege haar meedogenloosheid
welke ongezien leid
tot verwijten en atrociteiten
en het beeld omkeert
van wat liefde werkelijk hoort te zijn.
Zoet als witte wijn.
Ik wil weer van die liefde proeven.
Haar beleven, haar mijn liefde geven,
oneindig lang met heel ons hart,
waarbij ik haar soms tart
met gevoelens die nog zijn te ontdekken.
De mooiste emoties bij elkaar verwekken.
Geen angsten maar met een open ziel
Geen leugens of een verborgen achilleshiel
maar de transparantheid van glas.
Een liefde die nog nooit was
zoals een equivalentie van transcendentie
of alles tussen groots en klein.
Door dik en dun er voor elkaar zijn.
Liefde optrekken naar het hoogste plan.
Dat zou ik met haar willen doen,
als het enigszins kan.