Naakt
Hoe je armen muren raken,
je hand de leegte van de ruimte steelt
en de naaktheid van je schouderbogen
de warme gloed van je bruine haren streelt.
Wie kent de eenzaamheid van uw gedachten,
uw droom, de weemoed van uw klachten?
En niemand ziet uw jong gezicht
en niemand weet op wie je ogen zijn gericht.
Ontspannen als een diepe zucht:
een avondvrouw in naakt gewaad
die zonder vrees in diepe rust
een lange nacht ingaat.
je hand de leegte van de ruimte steelt
en de naaktheid van je schouderbogen
de warme gloed van je bruine haren streelt.
Wie kent de eenzaamheid van uw gedachten,
uw droom, de weemoed van uw klachten?
En niemand ziet uw jong gezicht
en niemand weet op wie je ogen zijn gericht.
Ontspannen als een diepe zucht:
een avondvrouw in naakt gewaad
die zonder vrees in diepe rust
een lange nacht ingaat.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: CASTELEIN RONNY | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||